«Echtgenoot verhoogde een lid om me te straffen»: Waarheidsgeschiedenis van huiselijk geweld

We zijn net begonnen met bijeenkomst toen Blake me voor het eerst vroeg hoeveel seksuele partners ik had. Het was Thanksgiving, we brachten het samen – bereidden het diner en ga zitten naar de film. Het was de perfecte vakantie: we lagen op de bank, overweldigende benen, vol, tevreden. Ik voelde me gelukkig, opgewonden en bang – de cocktail van emoties, die meestal nieuwe relaties begeleiden. Blake leek me aantrekkelijk, slimme, creatieve man, en ik kan me gemakkelijk naast hem voorstellen. Dus in reactie op zijn vraag die ik net het nummer heb gebeld.

Ik kon niet eens aannemen dat de seksuele geschiedenis van mijn vriend niet zo veel hoofdstukken zoals ik is. Maar voor mij speelde het geen rol! Hij bracht het grootste deel van zijn jeugd door in een monogame relatie, en ik heb niets voor mezelf geweigerd. Maar Blake zag de situatie anders. Vanuit zijn gezichtspunt kan het aantal geliefden te groot zijn – en dit, zoals het bleek, was mijn zaak.

De dag voordat de bruiloft Blake erop stond, vertel ik hem wat zijn lul hij had vergeleken met mijn vorige mannen. We waren toen samen, en hij vroeg me constant over mijn seksleven voordat hij hem ontmoette. Maar deze keer probeerde hij me in een hoek natuurlijk, schreeuwde hij dat ik hem de waarheid heb verteld over de grootte van zijn lid, alsof mijn ervaring me wat deskundige had gedaan.

ik was bang. Eindelijk, ik brak af en wacht dat, in mijn ervaring, zijn lid ergens op de onderste grens van het midden. Het was een van die dingen die je niet zou moeten zeggen, wat er ook gebeurt, maar Blake dwong me gewoon om hem te vertellen. Hij heeft niet alleen mijn persoonlijke grenzen geschonden, hij vaagde hen letterlijk.

De volgende dag schilderden we.

We kochten de meest gewone trouwringen in het winkelcentrum op de weg naar het gerechtsgebouw. Ik had een kanten roze-witte jurk die ik in mijn kast vond. Ik snik de hele ceremonie en in mijn maag kan ik geen geknoopte knoop hebben. Diep in de ziel wist ik dat het huwelijk onze problemen niet zou oplossen.

Een paar dagen later betrapt Blake het idee om het lid te vergroten. Voor die dag raden ik niet eens wat mogelijk is. Maar mijn man was al voorbereid – hij zat uren op de forums, waar hetzelfde, zoals hij, onzekere mannen met elkaar deelden, hoe ze hun mannelijkheid te versterken. Blake vond een kliniek in Mexico.

Ik smeekte hem letterlijk om mijn lichaam niet te veranderen. «Je vindt je leuk zoals je bent:» Ik heb hem overtuigd. Overgehaald dat hij geen lid van een groter formaat nodig heeft. Het was schone waarheid: ik heb de verbinding tussen de lidstaten en de kwaliteit van seks niet gezien. Ik heb nooit iemand ontmoet omdat hij een grote lul had en niet met iemand deelnam vanwege «onvoldoende apparatuur». Om nog maar te zwijgen over dat ik chronische pijn heb die ongemak leveren tijdens seks. En als Blake de grootte van een lid zal veranderen, kan het een negatieve invloed hebben op ons seksleven.

Maar hij was onvermurwbaar. Zei wat het voor mij doet! Als bewijs leidde hij me dat ik werd gestolen met mijn voormalige geliefden met betrekking tot hun waardigheid en hij zei nooit zoiets. Het bleek, hij las het de afgelopen jaren in mijn correspondentie. Een andere abugoez die me uit de sleur heeft geslagen.

Hij zei dat dit precies is wat ik echt wil.

Maar terwijl ik dacht hoe ik hem meer vertrouwen in zijn eigen seksualiteit moest, verliep Blake de tijd niet met het geschenk en op zoek naar een manier om me te genezen. Hij vertelde me dat ze deelden met zijn vrienden het aantal liefhebbers, en ze vroegen hem of ik een aantal emotionele problemen had. Hij toonde me data over het gemiddelde aantal sekspartners om te bewijzen dat ik in feite – een hoer, en zijn hoeveelheid minnaressen slechts het rekenkundig gemiddelde groter is. Dat wil zeggen, hij is een stevig met zonden van de jeugd, dan als ik een echte freak ben.

Het was «Gaslight» zuiver water. Hij was op zoek naar een manier om de schuld te geven voor de operatie voor mij.

Dus vloog hij naar Mexico en bewoog daar.

Na enige tijd keerde hij terug – vloog met het vliegtuig naar de dichtstbijzijnde stad en de grens gekruist met de bus. Zijn lul, verborgen in synthetische «mouw» en gewikkeld in gaas, ziek. Blake gaf me niet eens naar hem.

Toen de zwelling sliep, was het merkbaar dat het lid van Blake echt toenam – hij keek meer in kalme toestand en opgericht. Maar het was niet genoeg. De meeste patiënten bezoeken dergelijke klinieken twee of drie keer, hoewel elke reis duizenden dollars kost.

Dus blake vloog er voor de kamagra 100mg kopen tweede keer. Terugkerend, gedroeg hij in de war en beschaamd, stond me niet toe om voor hem te zorgen, vertelde me niet over postoperatieve zorg. In de badkamer bracht hij een lange klok door en later vond ik bloedige segmenten van gaas. Hij leek te doen alsof er veranderingen natuurlijk en boos waren elke keer, het was de moeite waard om de operatie

te vermelden.

Ik weet nog steeds niet wat voor soort operatie hij leed.

Waarschijnlijk kun je zeggen dat het een succes was, omdat de grootte van het Lid van Blake toegenomen, zonder significante bijwerkingen, zonder littekens. Maar dit is een gekoppeld aan een onophoudelijk misbruik dat ons huwelijk heeft vernietigd.

Vanwege mijn pijn ervoer ik nu bijna constant ongemak tijdens de liefde. Ik heb veel tijd besteed aan artsen die mijn symptomen probeerden te genezen. Blake ging slapen op de bank en beschuldigde me van het niet beantwoorden van zijn seksuele behoeften. Vooral, volgens hem, gezien hoeveel seks ik voor hem had. Seks alsof er iets was dat ik voor hem was.

Meerdere keren probeerde ik onze relatie af te maken, maar Blake dreigde zijn handen op te leggen, nam hij elke keer tot bedreigingen en het werkte. Zijn controle en niveau van geweld tegen mij nam ook toe. Een paar jaar later schreeuwde hij naar me in zijn gezicht, draaide de tafels en kon me grijpen en strekken zich naar de muur.

In onze laatste ruzie snauwde hij mijn mond tot mij, zodat niemand mijn schreeuwen over hulp hoorde, en ik realiseerde me plotseling met onverwachte duidelijkheid dat hij me zou slaan. Maar het heeft me niet bang gemaakt – en het werd nog erger. Ik wachtte op zijn impact.

Eindelijk verzameld ik met de krachten en gooide het, ingediend voor echtscheiding.

Mijn leven is met een ongelooflijke snelheid verbeterd, maar het proces van emotionele en juridische afscheid, het verwijderen van het psychologische trauma, kost veel meer tijd. Ik ben blij dat ik het licht aan het einde van de tunnel zie. Ik kan me voorstellen hoe eindelijk ik naar de lucht ga.